Smocza Studnia znad Jeziora Zachodniego – 西湖龙井 [Xi Hu Longjing]

Smocza Studnia znad Jeziora Zachodniego – 西湖龙井 [Xi Hu Longjing]

Najbardziej znana z najsłynniejszych Chińskich herbat, w wielu rankingach na pozycji 1. Herbata zielona – Smocza Studnia. Ze względu na wygląd ususzonych liści nazywana też herbatą o „długich nogach”. Oryginalną herbatę  西湖龙井 [Xi Hu Longjing] w Chinach sprzedają wyłącznie certyfikowane sklepy a jej produkcja jest ściśle kontrolowana. Ogólnie dostępna jest herbata podobnie produkowana ale w innych rejonach i ogrodach nie posiadających certyfikatu Longjing (龙井).

Historia herbaty Smocza Studnia:

Herbata Longjing – 龍井 (Lung Ching), czyli Smocza Studnia, pochodzi z okolic Jeziora Zachodniego – 西湖 [Xi Hu], położonego na obrzeżach miasta Hangzhou – 杭州 w prowincji Zhejiang – 浙江. Jej najsłynniejszą odmianę wytwarza się z liści krzewów uprawianych na zboczach wzgórza Lwiego Szczytu – 獅峰 [Shifeng]. Longjing została uznana herbatą cesarska – 貢茶  [Gong Cha], produkowaną specjalnie dla dworu cesarza Kangxi 康熙 (1662-1722) z dynastii Qing – 清, kiedy osobiście przebywał on w miejscu jej wytwarzania. Jego wnuk, cesarz Qianlong 乾隆 (1736-1795), również odwiedził plantacje herbaciane w Shifeng, a następnie odpoczywał w świątyni Hu Gonga, gdzie oczywiście został poczęstowany miejscową herbatą. Zachwycony jej niezrównanym smakiem i aromatem, zapytał mnicha, skąd pochodziły liście. Ten zaś zaprowadził go do ogrodu przed świątynią i pokazał 18 rosnących tam krzewów herbacianych. Cesarz, który zwiedzając plantacje zdążył już przyjrzeć się jak wygląda zbiór herbaty, zakasał rękawy i ruszył między krzewy, zrywając liście. W tej jednak chwili nadeszła wiadomość, że cesarzowa matka zachorowała, prosząc cesarza o jak najszybszy powrót do stolicy. Qianlong wrzucił zerwane liście herbaciane do obszernych rękawów cesarskiej szaty i ruszył w drogę powrotną. Na szczęście, okazało się, że choroba cesarzowej jest niegroźna.  Gdy odwiedził ją w jej komnacie, cesarzowa wyczuła słodką woń i zapytała, jaki prezent przywiózł dla niej z Hangzhou. Zawstydzony cesarz wrócił do pałacu z pustymi rękami. Jednak pytany przez matkę o nieznany aromat zajrzał do rękawów i odkrył tam wysuszone liście, o których już zapomniał. Podał je cesarzowej zapewniając, że to herbata osobiście przez niego zebrana. Natychmiast przyrządzono z niej napar, który nie tylko wszystkim bardzo smakował, ale także po kilku dniach całkowicie uleczył cesarzową matkę. Uradowany Qianlong wysłał do świątyni posłańca, aby 18 rosnących tam krzewów herbacianych było odtąd krzewami cesarskimi. Jeszcze dziś, odwiedzając okolice Hangzhou, przed świątynią Hu Gonga można zobaczyć 18 krzewów herbacianych (ponoć to te same, z których Qianlong zrywał liście), otoczonych kamienną balustradą z napisem: 十八棵御茶 – Osiemnaście Cesarskich Krzewów. A suche listki herbaty Longjing mają charakterystyczny spłaszczony kształt – taki sam, jakiego nabrały sprasowane w rękawach cesarskiej szaty Qianlonga.

Właściwości:

Longjing zawiera duże ilości witaminy C, aminokwasów oraz katechin, związków wykazujących właściwości antyrakowe i obniżających poziom cholesterolu całkowitego. Wpływa na obniżenie poziomu lipidów i obniża poziom cholesterolu, jednocześnie powoduje wzrost HDL, herbata hamuje proces arteriosklerozy naczyń wieńcowych i mózgowych, odświeża, gasi pragnienie. 

Parzenie:

Sposób przygotowania herbaty: 1 łyżeczkę/filiżankę zalewa się wodą o temperaturze około 65-80 stopni Celsiusza,herbata jest gotowa do spożycia po około 2-3 minutach parzenia. Liście można zalewać wodą wiele razy odpowiednio wydłużając czas parzenia.

 

Przechowywanie:

Z dala od pachnących rzeczy o intensywnym zapachu. W pojemnikach szczelnych i ciemnych przeznaczonych do żywności. Najlepiej w chłodnym i suchym oraz ciemnym miejscu. Herbatę przechowujemy nie dłużej niż 12 m-cy.

 

Pochodzenie rejon: Hangzhou, prowincja: Zhejiang